به گزارش روابط عمومي فرمانداري يزد، عصر پنجشنبه سوم آبانماه "عباس حيدري"سرپرست فرمانداري با همراهي "محمد علي جعفري"معاون سياسي، امنيتي و اجتماعي فرمانداري، "عليرضا عرشيان"بخشدار زارچ و "مرتضي زيباييان"كارشناس بخشداري در مراسم  خاكسپاري شهيد عباسعلی وکیلی، جانباز 70 درصد دفاع مقدس و رئیس سابق ستاد رسیدگی به امور آزادگان، حضور يافت.

پیکر این جانباز شهید ساعت 8:30 عصر پنجشنبه سوم آبان ماه 1397 با حضور خانواده های معظم شهدا و ایثارگران تشییع و در زادگاهش به خاک سپرده شد.

گفتني است،عباسعلی وکیلی، جانباز 70 درصد دفاع مقدس و رئیس سابق ستاد رسیدگی به امور آزادگان، پس از یک دوره بیماری شامگاه روز دوشنبه، 30 مهر ماه 97 دعوت حق را لبیک گفت و به قافله شهدا پیوست. وی در 12 مهرماه سال 1359 در موسیان مجروح و به افتخار جانبازی نائل آمد.

عباسعلی وکیلی ، بنابر حکم مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در تاریخ 20 خردادماه 1369 به‌عنوان رئیس ستاد رسیدگی به امور آزاد کل کشور منصوب شد و تا پیش از تجمیع نهادهای ایثارگری از جمله ستاد رسیدگی به امور آزادگان در بنیاد شهید و امور ایثارگران، مدیریت این نهاد را بر عهده داشت. وی در طول دوران هشت سال دفاع مقدس نیز در جبهه‌های جنگ حق علیه باطل حضوری فعال داشت که در نهایت به‌ افتخار جانبازی 70 درصد نائل شد.

او از 14 روز پس از شروع جنگ تحمیلی گفت که برای نجات دهلران به‌عنوان فرمانده مشغول به فعالیت بود که توسط دشمن محاصره‌ شده و مجروح می‌شود و در آن اتفاق پا و اعضای بدنش مورد اصابت ترکش قرار می‌گیرد، تا حدی که تصور می‌کردند شهید شده است. پس‌از این اتفاق، در بیمارستان اصفهان تحت درمان قرار می‌گیرد و مجدداً به‌عنوان مسئول امداد و درمان به مناطق جنگی اعزام می‌شود که در منطقه جنوب و حلبچه شیمیایی شده ولی با همان شرایط تا پایان جنگ در مناطق جنگی باقی می‌ماند و به دلیل آسیب‌های وارده پس از جنگ به وی جانبازی 70 درصد تعلق می‌گیرد.

خبرنگار «ایثار» مرداد ماه سال جاری در گزارشی به مناسبت سالگرد ورود نخستین گروه آزادگان به کشور به عیادت این مدیر جامعه ایثارگری رفت که در بخشی از این گزارش آمده بود:

عباسعلی وکیلی ، بنابرحکم مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در تاریخ 20 خردادماه 1369 به‌عنوان رییس ستاد رسیدگی به امور آزادگان کشور منصوب شد و تا پیش از تجمیع نهادهای ایثارگری از جمله ستاد رسیدگی به امور آزادگان در بنیاد شهید و امور ایثارگران، مدیریت این نهاد را بر عهده داشت. وی در طول دوران 8 سال دفاع مقدس نیز در جبهه‌های جنگ حق علیه باطل حضوری فعال داشت که درنهایت به‌افتخار جانبازی 70 درصد نائل آمد...

در ساعت ملاقات بیماران به بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان خاتم‌الانبیا برای عیادت و گفت‌وگو با جانباز عباسعلی وکیلی و خانواده‌اش رفتیم، متاسفانه به دلیل شرایط بیماری، دختر آقای وکیلی از لب‌خوانی پدر گفته‌های وی را بازگو می‌کرد، تأکید این جانباز بر روی صحبت پیرامون جنگ تحمیلی بود، او از 14 روز پس از شروع جنگ تحمیلی گفت که برای نجات دهلران به‌عنوان فرمانده مشغول به فعالیت بود که توسط دشمن محاصره‌شده و مجروح می‌شود و در آن اتفاق پا و اعضای بدنش مورد اصابت ترکش قرار می‌گیرد، تا حدی که تصور می‌کردند شهید شده است، پس‌ازاین اتفاق، به مدت یک سال و نیم در بیمارستان اصفهان تحت درمان قرار می‌گیرد و مجدداً به‌عنوان مسئول امداد و درمان به مناطق جنگی اعزام می‌شود که در منطقه جنوب و حلبچه شیمیایی شده ولی با همان شرایط تا پایان جنگ در مناطق جنگی باقی می‌ماند و به دلیل آسیب‌های وارده پس از جنگ به وی جانبازی 70 درصد تعلق می‌گیرد.

آقای وکیلی با یادآوری دوران خدمت خود در ستاد آزادگان، از فضائل مرحوم حجت‌الاسلام علی‌اکبر ابوترابی نماینده مقام معظم رهبری در این ستاد یاد می‌کند و می‌گوید: با آزادسازی اسرا، این ستاد تشکیل شد و من به‌عنوان مسئول این ستاد شروع به فعالیت کردم، در کنار من شخصیت ارزشمند، محترم و دلسوزی مانند حجت‌الاسلام ابوترابی قرار داشت که در تمامی امور با او مشورت می‌کردم، کمک به افراد به‌ویژه آزادگان در رأس اقدامات این مرحوم قرار داشت، جلسات بسیاری را باهم برگزار کردیم و قصد داشتیم کارهای زیادی انجام دهیم ولی تقدیر خداوندی به او مهلت نداد، شخصیتی ارزشمند برای این کشور بودند که برای خانواده و نزدیکانشان آرزوی توفیق دارم.

وی با تأکید بر اینکه من خادم آزادگان در ستاد بودم خاطرنشان کرد: تمامی همکاران همانند یک خانواده به آزادگان خدمت می‌کردیم، و باهم یک دل و متحد بودیم.

رییس سابق ستاد رسیدگی به امور آزادگان در پایان صحبت‌های خود با قدردانی از حجت‌الاسلام‌والمسلمین شهیدی نماینده ولی‌فقیه، معاون رییس جمهوری و ریبس بنیاد شهید و امور ایثارگران گفت:

سلام من را به ایشان برسانید، بنیاد در حد امکانات خود تلاش خوبی می‌کند ولی اقدامات بیشتر نیازمند منابع بیشتری است، حضور در جبهه و جنگ و دفاع از کشور وظیفه همه اقشار جامعه با هر نوع تفکری است ولی ملت باید قدردان این افراد باشند و آن‌ها را درک کنند، شرایط زندگی برای جانبازان اعم از اعصاب و روان، نخاعی و ... سخت است و باید آن‌ها را درک کرد، من مدیون خانواده به‌ویژه همسرم هستم و از آن‌ها تشکر می‌کنم.

همسر آقای عباسعلی وکیلی که پس از حادثه روی‌داده برای این جانباز، به دلیل مشکل قلبی کنار همسر خود بستری شد از زندگی شیرین و عاشقانه خود با همسرش اینگونه روایت کرد: من بهجتی اردکانی هستم، پدر و عمویم هر دو روحانی و امام‌جمعه اردکان بودند، در برهه جنگ، زمانی که جان‌فشانی و ایثار رزمندگان را می‌دیدم وظیفه خود می‌دانستم که دین خود را ادا کنم، به همین دلیل زمانی که در حوزه علمیه قم درس می‌خواندم و آقای وکیلی را به من معرفی کردند ازدواج با ایشان را پذیرفتم و خدا را شکر می‌کنم که مردی خدایی را انتخاب کردم که در تمامی ابعاد زندگی و کاری ایثارگر بودند، ایمان، تقوا و صبوری سفارش همیشگی ایشان به خانواده بود و خود را خادم آزادگان می‌دانستند، زندگی بسیار خوبی را با آقای وکیلی تجربه کردم و به همراه ایشان برای ادامه تحصیل در مقطع دکترا به بلژیک رفتیم و به ایران بازگشتیم.

وی با اشاره به عیادت آزادگان و جانبازان از آقای وکیلی پس از بستری در بیمارستان گفت: بسیاری از این آزاده‌ها تأکید داشتند که در زمان خدمت ایشان در ستاد آزادگان، به‌راحتی مشکلاتشان را با آقای وکیلی در میان می‌گذاشتند و کمک می‌گرفتند، ازنظر اخلاقی واقعاً مخلص و بی‌ریا هستند و باوجود 70 درصد جانبازی، مانند کوه قوی، محکم و استوار بودند و در زمان خدمت مانند فرد عادی فعال بوده و جانبازی‌شان محسوس نبود، انگار که نیرویی خارق‌العاده و خدایی در کار داشتند...

آقای وکیلی دارای سه فرزند دختر به نام‌های فاطمه، زهرا و نفیسه است که همگی دارای تحصیلات عالیه هستند و یک پسر 12 ساله که با تشدید بیماری پدر در شرایط روحی خوبی به سر نمی‌برد، زهرا وکیلی فرزند دوم آقای وکیلی از فعالیت‌های شبانه‌روزی پدر در طول دوران خدمت گفت و اظهار داشت: پدرم در قالب اوقات یا مأموریت و یا سرکار بود، گاهی ما تکالیفمان را دیرتر می‌نوشتیم تا به خانه بیاید، زمانی هم که می‌آمد با ما بازی می‌کرد و کمبودی برای زندگی باقی نگذاشت، فاطمه دختر بزرگ خانواده وکیلی هم از سخت‌کوشی پدر گفت که حتی اجازه وجود محافظ را در محل کار نمی‌داد و در ارتباط مستقیم با آزادگان بود، وی اشاره کرد که باوجود 70 درصد جانبازی، پدرش از تسهیلات به‌ندرت استفاده می‌کرد و تاکید داشت من نفس و پایم را ندادم که از تسهیلات استفاده کنم، او بسیار زندگی ساده‌ای داشت و واجبات خود را ترک نمی‌کرد و همیشه با وضو بود.